Eerste week

Eerste week

Maandag ochtend werd ik om negen uur onder opgewacht door Nou. Ze was precies zoals ik verwacht had, klein, dun, lief en ze lacht de hele tijd. We hebben verschillende dingen besproken en doorgenomen zoals: het gastgezin, de cultuur, de mensen, de kleding voorschriften, het dagverblijf, de terug reis van het dagverblijf naar huis etc. Ik word gebracht door Bang Wang en krijg een budget van 150 baht om terug te komen (ik kom terug met de bus, een klein, open roze busje die elke keer helemaal vol zit, erg leuk vind ik zelf). Na ons gesprek zijn we samen met Kristina in Phuket Town gaan eten. Oh wat was dat lekker, van alles geproefd en geprobeerd!

Dinsdag nacht was vreselijk, ik kwam maar niet in slaap, dus dat was mijn eerste kennis making met de JETLAG. Maar wat nog erger was, was de ochtend, ik werd wakker en de bult (die ik kreeg als reactie op een vaccinatie) op mijn arm was opengesprongen. Na een uur lang bloeden hield het eindelijk op, en kon ik er een mooi verbandje op leggen, dit heb ik 2 weken geleden geleerd bij mijn EHBO cursus. Dus het was een fijn gevoel dat dat allemaal prima ging, al was het nog beter geweest als ik mijn kunsten op iemand anders had kunnen uitoefenen. Helaas kan ik niet allles hebben. Na mijn heftigr ochtend, werd ik om half een onder opgewacht door Jip, de project leidster van Phuket. Jip is heel serieus, of ze wil heel serieus overkomen. Voor mij is het heel lastig om haar serieus te nemen (geen zorgen, ik laat er niks van merken) want haar engels is vreselijk slecht en ze heeft blauwe contact lenzen in waardoor ze op een alien lijkt. Verder is ze heel aardig, maar toch spreek ik liever met Nou, helaas zit zij in Krabi. Jip en Ik hebben mijn taak op het kinderdagverblijf besproken, en wat ik vooral wel en niet moet doen. Na mijn gesprek ging de zoektocht naar de juiste pillen voor mijn arm van start. Dit was nogal een uitdaging. Hier in de buurt spreekt niemand engels. Toen ik in de apotheek vroeg voor mijn medicijnen keken ze me scheef aan en kwamen ze met een ander medicijn aanzetten. Mijn gastgezin was erg bezorgd, dus toen ze terug van het werk kwamen hebben ze meteen naar een grote apotheek gebracht, en daar hadden ze gelukkig mijn medicijnen!

Woensdag ochtend moest ik na een korte nacht slaap al weer op voor me klaar te maken voor mijn eerste echte werkdag. Oh wat was dat vroeg en wat was de douche koud. Na het douche moest ik mijn wond schoon maken en er een nieuw verband op leggen, dit doe ik nu elke dag, en hoort nu gewoon bij het ochtend ritueel. Opstaan, verband eraf, douche, wond schoonmaken, afdrogen, verband erop, aankleden, ontbijten, tandenpoetsen en klaar is kees. In de auto opweg naar het kinderdagverblijf (Holland House) pikte we twee andere vrijwilligers op: Vibe en Josephine uit Denemarken. Wat was ik blij dat zij er waren, twee super leuke meiden, ze hebben mij erg veel geholpen. Ze hebben verteld hoe alles in zijn werk gaat bij Holland House en over hun ervaring verteld. De dag was zwaar maar erg leuk de kinderen zijn super lief en de andere drie vrouwen, waaronder Pi Jeed zijn erg aardig. Na het werk spraken Kristina en ik af in de Phuket Town, zodat we samen naar het strand konden gaan. Onderweg vertelde Kristina over haar kinderdagverblijf (de naam is te moeilijk, ik vergeet het steeds). Ik heb het erg goed getroffen met Holland House want mijn ‘’collega’s’’ spreken een beetje engels, het kinderdag verblijf is een stuk groter en ik heb goed en lekker eten. En ik heb natuurlijk Pi Jeed, die ontzettend lief en zorgzaam is. Het strand was prachtig, een heel erg klein minpuntje… ik kon niet zwemmen met mijn arm. Buiten dat, was het een super dag!
Donderdag was mijn eerste werkdag alleen want woensdag was de laatste werkdag van Vibe en Josephine. In de ochtend was ik alleen met de kinderen, dat is best wel heftig. Ze zijn erg druk en veel kinderen huilen non-stop. Gelukkig kreeg ik snel hulp van een collega, ze danste samen met de kinderen. Ondertussen kwam ik erachter dat er die dag iets te vieren was, wie wat of waar wist ik niet, en dat weet ik nu nog steeds niet. Maar er kwamen kinderen van de middelbare school helpen met de kinderen en we aten een feestmaal. Mij hoor je niet klagen.
Na het werk werd ik opgehaald door Bang Wang. Kristina,Vibe, Josephine en Jip zaten al in de auto. Bang Wang bracht ons naar het busstation waar we de bus naar Krabi Pakte. We gingen naar Krabi om een dag te helpen bij een ander vrijwilligersproject en voor het maandelijkse vrijwilligersdinertje. Na een busreis van drie uur werden Kristina en ik bij een hotel gedropt in Krabi. We aten wat in het dorp en kochten een Thai pancake voor in het hotel op te eten. De thai pancakes en baked bananes zijn heeeeeerlijk hier!

Vrijdag ochtend werden we om half zeven opgepikt om naar het project ( een kamp voor arme kinderen zonder identiteit tussen de 16-18 jaar) te gaan. In de auto zagen we Vibe en Josephine en ontmoette we twee andere vrijwilligers Sopa en Becca, erg gezellig! Eenmaal aangekomen op het project, was het voor mij volkomen onduidelijk wat onze taak was. Er waren meer vrijwilligers dan kinderen. Een beetje geïrriteerd heb ik maar gewoon mee gedaan, want dat was het enige wat we konden doen. Uiteindelijk was het een hele gezellige dag met Vibe, Kristin en Josephine maar wat wij nou bij hebben gedragen aan dat project is me nog steeds onduidelijk. De andere vrijwilligers hadden al een goede band met elkaar en met ons dus ik voelde me een beetje een buitenstaander. Na deze dag werden we in Ao Nang afgezet, daar moesten we zelf een hotel zoeken. Krisitna en ik vonden een fijn en goedkoop hotel. Om half 5 werden we in het centrum van Ao Nang opgepikt om weer terug te gaan naar het project om het kamp af te sluiten met een diner! Het diner was ontzettend saai op het begin, maar na een tijdje vlogen de biertjes over de toonbank en na het diner zijn we met alle vrijwilligers op stap gegaan. Kristina ging eerder naar huis. Vibe, Josphine en ik zijn bij de andere gebleven en het was ontzettend gezellig. Eerst lekker een ijsje bij de mac, toen door naar de ladyboy bar (weer een ervaring rijker) en toen door naar een andere bar waar we een van de enige waren maar dat mocht de pret niet drukken. Al met al, een super dag/avond met een minpuntje: afscheid nemen van Vibe en Josephie..

Zaterdag ochtend vroeg op. Maar dat was niet zo erg dit keer, want in het hotel hadden ze een warme douche woehoee. Mijn eerste warme douche hier in Thailand. De vrijwilligers hebben in de weekenden vrij, en maandag is een feestdag in Phuket want dan start het Groente Festival (wat super schijnt te zijn). Dus Kristina en ik besloten er een weekendje Koh Phi Phi van te maken!

Hoe mijn weekendje Koh Phi Phi was, zal ik snel laten weten! Ik ga nu slapen want ik ben ontzettend moe, en moet morgen weer hard aan het werk! Groetjes aan iedereen.

Kus Juul