Phimai

Zoals gewoonlijk had mijn trein weer vertraging. In eerste instantie is dat geen probleem en een goed excuus voor meer schredded pork met stickey rice. Maar toen ik door mijn trein vertaging de aansluitende bus naar Phimai miste was het wel een probleem. . De volgende bus vertrok pas om 22:15 waardoor ik om half twaalf 's nachts aankwam in Phimai zonder een kamer geboekt te hebben. Daar stond ik dan in Phimai om half twaalf 's nachts alleen. Gelukkig was er nog een klein kroegje open met een maar lokale mensen die mij aan een kamer hebben geholpen. Om twaalf uur lag ik eindelijk in bed! De kamer was iets te duur maar daar kon ik me toen niet druk om maken.

De volgende ochtend vond ik een ander hotel met een dorm. Maar ik was wel de enige die daar sliep dus ik had de hele kamer voor mijzelf. Veel goedkoper maar jeetje wat was dat vies. Het werd gerund door een familie met wel 23 huisdieren. Waarvan 5 grote honden en twee jonge honden waarvan er een incontinent was, die in een kooi in het restaurant zat. De geur was dodelijk in die warmte en in zo'n kleine ruimte. Ik had er dan ook al snel spijt van dat ik voor twee nachten had geboekt. Gelukkig zat mijn kamer op de derde verdieping en kon ik door de tuin lopen.

Die dag heb ik verder niet veel spectaculair gedaan. Ik ben naar het khmer museum geweest. Er was niemand daar behalve ik. Niet gek, want het was ontzettend saai. Ik had geen idee naar wat ik aan het kijken was want er stond overal wel een naam maar geen verdere informatie.

Mijn eerste echte avond in Phimai was super interresant en leuk. Toevallig begon die dag een chinees festival in Phimai en die avond was de grand opening. Een groot feest, met chinese dans shows, vuurwerk, acrobatische shows en natuurlijk veel eten. Erg interessant om te zien allemaal.

De chinese dans show was om te huilen. De kostuums en het podium waren prachtig maar het geluid stond zo hard en was ontzettend vals waardoom niemand echt de kans kreeg om het optreden van dichtbij te bekijken. Een beetje zielig voor de toneelspelers maar nog zieliger voor de toeschouwers die toch een poging waagde om de show van dichtbij te bekijken enzo een gehoordbeschadiging opliepen..

De acrobatische show vond ik indrukwekkend maar vooral heel erg eng. Ongelovelijk wat ze allemaal deden en als het alleen volwassene waren had ik het ontzettend vet gevonden. Maar er deden ook kindjes van vier jaar mee waardoor ik alleen maar bezorgd naar hun keek. Gelukkig is alles goed gegaan. Zelfs de menselijke toren van 6 mensen met de kleine kindjes bovenop is niet omgevallen. Heel knap en heel gevaarlijk.

En de markt, misschien wel de beste avond/eet markt tot nu toe. Vrij klein maar wat een sensatie. Heerlijk gegeten! Allemaal spannende nieuwe gerechten met nieuwe smaken. En deze markt is er elke avond in Phimai, pluspunten voor Phimai.

De tweede dag in Phimai heb ik de Khmer tempel bezocht om 7 uur 's ochtends. Prachtig licht en ik was helemaal alleen. Heerlijk genoten van mijn ontbijtje van 7 eleven daar. Daarna ben ik naar Sai Gnam Banyan, de grootste boom van Thailand geweest. Mooi, maar ik vond het stuk minder spectaculair dan drie jaar geleden. En ik had vooral veel moeite met alle kraampjes die naast de boom stonden waar ze schildpadden en vissen verkochten die je dan in het water zou moeten laten voor geluk. Heel zielig. Ook hier was ik weer de enige. Het was best een stuk lopen naar de boom en terug en ik ben twee keer achterna gezeten door straathonden. Heel eng. Toen ik terug kwam was ik aangenaam verrast ik was niet meer alleen in mijn Dorm. Yes, andere backpackers. Anja en Annemiek. We hebben de hele avond gekletst onder het genot van een Chang beer. Goede afsluiting van mijn trip in de Isan maar ik was ontzettend blij dat ik de volgende ochtend weer terug naar het Zuiden ging.

Kus Juul