Kanchanaburi

Mijn reis van Khao Lak naar Kanchanaburi ging niet helemaal zoals gepland. Om 11:45 zat ik klaar bij de bushalte, want de bus zou of om 12:00 of om 12:30 komen, niemand wist welke tijd precies natuurlijk, dit is Thailand. Bij de bushalte ontmoette ik Jave en Leandro, twee spaanse jongens, die het goed geregeld hadden. In de zomer werken op Ibiza, en in de winter rondreizen in Azië. We hebben heerlijk gegeten en gepraat, tijdens de 110 minuten, die we hebben gewacht op de bus. Bus reis zou 4 uur duren en kostte maarliefst 150 ( 4 euro). Na een uur onderweg te zijn stopte de bus, de chauffeur had nog niet gegeten en moest dus lunchen, we hadden een half uur pauze… Gelukkig had ik goed gezelschap en ging de tijd snel, te snel, want de jongens stapte al in Khao Sok uit, had graag nog een tijdje met hun opgetrokken maar helaas hadden we anderen plannen. De bus reis door Khao Sok was prachtig, veel groen en bergen. Na een 4,5 uur lange bus reis kwam ik aan in Surat Thani, waar ik de nacht trein naar Ratchburi zou pakken. Dit was nog al een uitdaging. De man in het loket sprak natuurlijk bijna geen woord engels, ik spreek drie woorden Thais.. Maar na een gesprek van 10 minuten had ik een ticket en moest ik rennen voor de trein, want mijn trein was er al. Zonder op mijn ticket te kijken ben ik de trein in gesprongen. Van de nummering van de stoelen en bedden begreep ik niks, maar gelukkig waren er een paar thaise mannen die mij vriendelijk de weg wezen. Eindelijk aangekomen bij mijn stoel, keek ik op mijn ticket om te kijken hoe laat ik aan zou komen in Ratchaburi, ik dacht rond 5 uur. Maar helaas, ik moest uitstappen om 02:45. Shit, maar niks aan te doen. Wekker gezet en een gepropeert te slapen. Dit lukte niet zo goed, want mijn raam kon niet dicht, dus er vloog gemiddeld elke seconde een insect naar binnen.. Eindelijk toch in slaap gevallen maar de wekker ging alweer om 02:30. Spullen gepakt en uitgestapt. En toen zat er niks anders op dan als een zwerver tussen de zwervers te gaan zitten en drie uur te wachten, want om 6 uur ging de eerste bus naar Kanchanaburi. Eindelijk in de bus naar Kanchanburi, voelde goed na drie uur wachten op het station. Na 2,5 uur eindeijk in Kanchanaburi, ik was dood op. Ik heb de eerste beste fiets taxi gepakt naar Sugar Cane, mijn hotel. Eigenlijke wilde ik alleen maar slapen, maar ik had natuurlijk een planning gemaakt voor die dag. Eerste wandelen naar de Kwai bridge en dan naar het JEAATH museum. Zo gepland, zo gedaan. Indrukwekkend vond ik het, vooral het museum. Na mijn te lange wandeling in de zon, te weinig slaap en te weinig water, voelde ik me erg slecht. In tijden niet zo’n hoofdpijn gehad, dus meteen gaan slapen. Ik heb van drie uur ’s middags tot zeven uur ’s ochtends geslapen. Lang, maar dat deed me goed, want in de ochtend voelde ik me prima. Gelukkig want ik ging naar de Erawan watervallen. In de bus richting de watervallen ontmoette ik Luke, Marc, Alex, Sarah en Nicola, die bij mijn hotel in de buurt opstapte, dat kon dus blijkbaar ook, ik had die ochtend 40 minuten gelopen naar de bus terminal. Ik heb de hele dag met de groep opgetrokken en het was erg gezellig, veel reiservaring en dus goede verhalen. De watervallen zelf maar mooi maar het was een hele klim om ze allemaal te zien. Terug in Kanchanaburi hebben we lekker met zijn alle gegeten en naar vreselijke thaise cover songs geluisterd. Die avond zijn we met zijn alle op stap geweest. Doordat het zo gezellig was, was het afscheid nemen, wederom, stom. Het is geweldig dat ik zo veel inspirerende en leuke mensen ontmoet maar het afscheid nemen is echt stom. Maar ik heb goede hoop dat ik een paar van hun nog wel ergens tegenkom in Thailand komende maanden. Die nacht wel heerlijk geslapen en voor de wekker afging was ik wakker. Spullen ingepakt, motor taxi naar de bus terminal gepakt en op de bus richting Ayutthaya gestapt.

Ik ga proberen van elke plek waar ik ben geweest, een blog te schrijven, ik loop nu al een beetje achter, maar ik doe mijn best. De tijd vliegt hier. Dat is een goed teken want: time flies when you’re having fun. En dat klopt, want ik geniet hier met volle teugen!

Kus Juul